The Swamps en oude slavenhouder huizen
22 maart 2020 - Irving, Verenigde Staten
Woensdag 18-03-2020
Toch wel heerlijk geslapen, na alle perikelen van gisteren. We gaan steeds verder naar het zuiden en dat wil zeggen dat de temperaturen lekker oplopen. Dus lekker korte broek en T-shirt aan.
Na weer een heerlijk ontbijt gaan we even kijken of we de blog geplaatst kunnen krijgen. Internet is hier nog niet je van het. Maar zoals jullie al gemerkt hebben staat het, zelfs met de foto’s op de site.
We gaan vanmorgen een wandelingetje maken door Natchez, hier staan veel koloniale huizen. Natchez staat bekend om zijn slavenverleden en katoenplantage’s.
Na een uurtje wandelen toch wel trek in een kopje koffie, en hoera en is nog een Coffee shop open. En ze hebben hier heerlijke koffie en natuurlijk mag de muffin niet ontbreken.We besluiten om niet hier te blijven maar naar Breaux Bridge te rijden, hier willen we morgen een swamptour gaan maken.
Het laatste stuk rijden we over een kilometers lange brug over de bayou’s (moerasgebieden). Het adres van de camping al in de tomtom, dus we rijden er in een keer naar toe. Maar dan “waar is de camping gebleven” niet te vinden ☹. Dan maar door naar de plek waar we de tour willen gaan maken. Even binnen vragen waar de camping is gebleven, deze is opgedoekt omdat ze er geen zin meer in hadden.
Ik wordt vriendelijk te woord gestaan door de Brian, die ons aanbiedt om hier maar te overnachten. Dat laten wij ons natuurlijk geen tweede keer zeggen en hebben nu een mooie plek met uitzicht op het moerasgebied.
Net weer bericht gehad van onze reisorganisatie dat het moeilijk wordt om ons eerder naar huis te krijgen. We hebben zelf besloten om toch maar naar Las Vegas te rijden. We liggen wat voor op het schema en kijken daar dan wel of er nog een vliegtuig richting Europa gaat. We zullen jullie verder niet te veel vermoeien met ons probleem. Mochten we zekerheid hebben dan komen wij hier nog wel op terug.
Eerst morgen genieten van de swamptour.
Donderdag 19-03-2020
Na een onrustige nacht op het land van de swamptour ondernemer , veel wagens die heel de nacht door over een grindpad reden, zijn we om 10 uur aan de swamptour begonnen. Een swamp is een langzaam stromende rivier , wat eigenlijk een moeras is. Hier groeien bomen in van meer dan 200 jaar oud. In deze bomen groeit mos, wat het geheel een mysterieus uiterlijk geeft. We zaten op de boot met een gids en 3 mensen uit Ohio. Langzaam voer de boot over het water. De gids vertelde over de vogels en andere dieren die in dit unieke stuk natuur leeft. Eindelijk zagen we waar we voor gekomen waren, Krokodillen. Van kleine tot hele grote. Een machtig gezicht om ze zo te zien liggen of zwemmen.
Na de tour besloten we om richting Dallas te rijden, na eerst Sam nog gefeliciteerd te hebben met zijn 12 e verjaardag. Nog een flinke afstand van 380 mile. We wilden zelf naar dit grote vliegveld rijden om te kijken of we naar Europa konden vliegen. Dat zouden we dan morgen gaan informeren. We hebben overnacht in Shravenport op een zeer goede camping. Daar aangekomen kregen we een mail van travelhome dat ze ons niet konden bereiken. Ze melden ons dat we naar huis konden via Orlando. Dat was voor ons weer terug rijden (1100 mile, ruim 1700 km). Dat was voor ons te ver. We hebben gemeld dat we 160 Mile van Dallas af waren. Ze gingen het bekijken en we zouden het horen. We worden wel gek van de onzekerheid.
Vrijdag 20-03-2020
Vannacht wakker geworden van de hevige regen. Dat zou een lekker ritje worden naar Dallas. Op de staatsgrens van Louisiana en Texas werden we gebeld door Travelhome. We kunnen zondagavond vertrekken van Dallas via Atlanta naar Amsterdam met de klm. We zouden een mail krijgen die we moesten bevestigen. Daarna kregen we de tickets per mail opgestuurd. Het enig wat we moeten betalen is de laatste nacht hotel in Dallas bij het vliegveld. Super geregeld.
We zijn eerst nog langs het inleverpunt gereden om de afspraak te maken over het inleveren. Dat wordt zaterdagmorgen. Nu een camping zoeken en de boel inpakken en schoonmaken. Het was weer een enerverend dagje, maar nu wel met de zekerheid dat we naar huis kunnen. Hier is ook alles gesloten.
Zaterdag 21-03-2020
De laatste dag met de camper. We hebben de boel schoongemaakt en alles weer ingepakt. Nog lekker ontbeten en op naar de benzinepomp om onze slurper vol te tanken. We moesten nog 8 mile naar de verhuurder waar we opgewacht werden door een mannetje die de camper, propaangas en watertanks ging controleren. Alles was in orde. In de wachtruimte zaten we op een gegeven moment met 10 man te wachten tot het busje ons naar de verschillende hotels bij het vliegveld zou brengen. Onderweg nog met z’n allen langs de mcdonald gereden om een lunch te bestellen, dit omdat alle restaurants gesloten zijn. Dit moest via de drive true omdat je ook hier niet meer binnen mag zitten. De tweede dag dat we lunchten bij de mac. Voor jaren weer genoeg. Travelhome had voor ons het Sheraton hotel geboekt bij het vliegveld, waar we via de televisie op de kamer welkom geheten werden. Een zeer luxe kamer met uitzicht op de 6 landingsbanen van dit enorm grote vliegveld.
Dit was het dan. We zouden een reis maken van 31 dagen en het werden er 10. Wat we gedaan hebben was leuk , maar er heerste een bepaalde spanning op. We zijn ook blij dat we morgen naar huis gaan.
Bedankt voor alle reacties via deze blog, email of anderszins. Het medeleven was enorm.
Groeten en tot ziens,
Berend en Brigitte.
Prettige vlucht terug en tot ziens, nog wel op een gepaste afstand.
Goede reis terug hopelijk gaat het voorspoedig.